Po kursie

Dostałam od Elżbiety na zakończenie kursu tę oto alpakę w kolorach beżu i ciemnego brązu.

Dziękuję  Elżbieto, bo to okazja, abym poćwiczyła  i utrwaliła to wszystko, o czym rozmawiałyśmy:)
Nie mam czesaków, więc te rolę z całkiem dobrym rezultatem spełniły dwie psiejskie szczotki. Nie są zbyt duże i czesanie zajęło mi trochę czasu, ale była to bardzo przyjemna czynność. Powybierałam pozostałe drobinki roślin i grudki włókien nie nadające się moim zdaniem do przędzenia. Po wyczesaniu alpaka  zrobiła się  miękka i puchata.

Przędzenie tak przygotowanej alpaki  to była poezja.

Na kursie poznałam sposób, jak można zwinąć uprzędzioną wełnę w kłębuszek  wykorzystując   rolkę po papierze toaletowym.

Chciałam sprawdzić, czy uda mi się uprząść dwie nitki bezpośrednio z kłębuszka, ale nitka wyciągana ze środka się  haczyła, więc  zrobiłam  dwa  i po uprzędzeniu mam 55 m  mięciutkiego, wełnianego precelka.